iobj: indirect object
The indirect object of a verb is any nominal structure that is a core argument of the verb but is not its subject or direct object. The prototypical example is the recipient of ditransitive verbs of exchange.
Έδωσε της Άννας αύξηση
iobj(Έδωσε, Άννας)
obj(Έδωσε, αύξηση)
Έδωσε στην Άννα αύξηση
obl(Έδωσε, Άννα)
obj(Έδωσε, αύξηση)
Source roles can be realized as nominal elements preceded by για- and από- prepositions.
Πήραν του Νίκου δύο χιλιάρικα
iobj(Πήραν, Νίκου)
obj(Πήραν, χιλιάρικα)
Πήραν από τον Νίκο δύο χιλιάρικα
obl(Πήραν, Νίκο)
obj(Πήραν, χιλιάρικα)
Recipient and source roles can be realised as weak pronouns in the genitive case.
Της έδωσε αύξηση
iobj(έδωσε, Της)
obj(έδωσε, αύξηση)
Του πήραν δυο χιλιάρικα
iobj(πήραν, Του)
obj(πήραν, χιλιάρικα)
When two core arguments in the accusative case are present, one of them is annotated as obj and the other as iobj. Τhe argument that can alternate between a bare nominal phrase and and a prepositional phrase is marked as iobj, e.g., Διδάσκει ιστορία στα παιδιά.
Διδάσκει τα παιδιά.ACC ιστορία.ACC
obj(Διδάσκει, ιστορία.ACC)
iobj(Διδάσκει, παιδιά.ACC)
If there is just one object, it should be labeled obj, regardless of the morphological case or semantic role. For example, διδάσκω can take either the subject matter or the recipient as the only object, and in both cases it would be analyzed as the obj:
Διδάσκει μαθηματικά
obj(Διδάσκει, μαθηματικά)
Διδάσκει τους φοιτητές
obj(Διδάσκει, φοιτητές)
See the expl relation for cases of clitic doubling.
iobj in other languages: [bej] [bg] [cop] [cs] [de] [el] [en] [es] [eu] [fr] [fro] [gsw] [gub] [hy] [it] [ja] [ka] [kk] [la] [no] [pcm] [pt] [qpm] [ro] [ru] [sl] [ssp] [sv] [swl] [tr] [u] [vi] [xcl] [yue] [zh]